عضو هياتمديره انجمن توليدكنندگان فولاد گفت: قیمتگذاری دستوری، محدودیتهای صادراتی، افزایش خارج از رویه قیمت عاملان انرژی مانند برق و گاز، فشارهای مالیاتی، کمبودهای زیرساختی بدون جبران کردن آنها و انواع دیگر مسائل باعث نگرانی مدیران، دست اندرکاران و ذی نفعان این صنعت شده است.
به گزارش روابط عمومی انجمن نوردکاران فولادی ایران، بهادر احرامیان در گفتگو با فولادبان درباره نتایج بیتوجهی به چالشهای صنعت فولاد مطرح کرد: در کشور چند صنعت هستند سابقه داریم که با طی کردن یک روندی، از حالت توسعه یافته به رشدهای خوبی رسیدند و زمانی که به نقطه اوج نزدیک شدند، با بستههای حکمرانی سیاستی بسیار بد مواجه شدند. بر همین اساس، این صنایع امروز در وضعیت افول قرار گرفتهاند.
وی با طرح مثالی عنوان کرد: حدود ۱۰ یا ۱۲ گذشته، صنعت برق ایران ادعای جهانی شدن داشت؛ به گونهای که در یک سال ۵ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی نصب کرده بود و قصد داشت به کشورهای همسایه نیز برق صادر کند. در آن برهه از زمان، برق، صنعت بالندهای بود و آینده درخشانی داشت. از سوی دیگر، در صنعت سیمان نیز ایران با بیش از ۷۰ میلیون تن ظرفیت سیمان پس از چین در رتبه دوم قرار دارد.
به گفته عضو هياتمديره انجمن توليدكنندگان فولاد، این صنایع با طی کردن چنین روندی زمانی که به نقطه اوج خود رسیدند، با قیمتگذاری دستوری، محدودیت صادرات و انواع سیاستها و فشارهای ضد تولید مواجه شدند که نتیجه آن را میتوانیم در صنایع برق و سیمان ببینیم.احرامیان با بیان اینکه در حال حاضر، شبیه به همین شرایط را در صنعت فولاد میبینیم که در حال رخ دادن است، گفت: در واقع قیمتگذاری دستوری، محدودیتهای صادراتی، افزایش خارج از رویه قیمت عاملان انرژی مانند برق و گاز، فشارهای مالیاتی، کمبودهای زیرساختی بدون جبران کردن آنها و انواع دیگر مسائل باعث نگرانی مدیران، دست اندرکاران و ذی نفعان این صنعت شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین برای جلوگیری از رخ دادن این اتفاق برای فولاد باید راههایی مناسب و تأثیرگذار اتخاد کنیم؛ چرا که با وجود تمام این محدودیتها فولاد ایران در رتبه دهم دنیا قرار گرفته است.